Eindelijk, eindelijk. In de allerlaatste cursus van mijn MBA wordt het allemaal samengevat. We leven in de echte wereld, we hebben dus ingenieurs nodig. Na sommige cursussen was ik al beginnen twijfelen of ik toch niet beter economist of boekhouder geworden was maar vandaag viel het allemaal weer op zijn plaats.
En dat op een conferentie over het energie- en klimaatprobleem waar we met zijn allen op af stevenen. That's right, als een soort big-bang end heeft de Said Businessschool voor ons een conferentie georganiseerd waar mensen die het kunnen weten eens komen uitleggen wat er allemaal fout loopt met het klimaat en hoe we het kunnen oplossen.
Sommigen zijn nogal simpel van aard ( 'we gaan alles bevoorraden met zonne-energie') en dan komt er een fantastische quote die ook de titel van dit stuk is. Spontaan applaus bij alle belgen in de zaal (ik dus).
Verder is er ook een big-bang einde voorzien qua fuiven. Iedere avond is er wel een andere fuif georganiseerd. After all is dit ook het einde van ons tweede studentenleven en dat moet gevierd zoals het studenten betaamt. Donderdag komt Sophie ook naar hier om te helpen vieren maar voorlopig moet ik de Belgische eer heel alleen verdedigen.
Verder is iedereen ook volop de toekomst aan het plannen. Vele vrienden hebben top-jobs gevonden over de hele wereld. Velen gaan consulting of investment-banking gaan doen, mensen als ik die in operations gaan kan je op 1 hand tellen.
Ik begin al uit te kijken naar de toekomstige reunies om iedereens verhaal te horen...
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment